Bouwen aan een nieuwe toekomst 

De afgelopen weken waren niet makkelijk. En soms vind ik het lastig om wensen los te laten en ook even de dagelijkse dingen te laten voor wat ze zijn. Want ondanks dat niet alle dagen uit leuke dingen bestaan, heb ik geleerd te genieten van de mooie en fijne dingen, en dat het roer omgooien soms even het beste is wat je op bepaalde momenten kan doen. En dat samen met mijn chronische labeltjes, met mijn lichaam wat aan allerlei grenzen verbonden is. Ik besloot ze te doorbreken en te doen wat mijn hart mij ingaf. Hierdoor moeten andere dingen even blijven liggen. Maar dat is oké, omdat je veranderingen moet toepassen om vooruit te kunnen. Hoe klein ze ook zijn, of hoe spontaan ze ook zijn. Het zijn mijn veranderingen die mij maken tot wie ik ben en wat bepalen is voor hoe ik mij voel.

 

Bouwen aan een nieuwe toekomst

 

Nadat ik terug kwam uit Australië heb ik griep gekregen, hierna besloten wij heel spontaan mijn appartement in de boerderij van mijn ouders de make-over te geven die het wel verdiende. Zolang Thomas -mijn vriend- nog student is, is het voor ons onmogelijk om samen te wonen en een eigen huisje te kopen. Dit komt allemaal voort uit mijn chronische labeltjes en de beperkingen die dit met zich mee brengt. Net voor wij begonnen met het leegruimen van de kamer had ik al dagen in het opruimen van mijn kasten zitten, steeds een stukje opruimen gaat lichamelijk beter dan alles in één keer aanpakken. Ik wilde af van het ‘alles maar willen bewaren’ en wilde een woonruimte creëren die net zo clean is als een Instagram feed. Rustig, inspirerend en het moest vooral een warm thuis zijn.

Tegelijkertijd ligt mijn oma in het ziekenhuis waar ik vorige week zondag al uitgebreid over schreef. Haar herstel gaat niet zoals wij hadden gehoopt, langzaam, moeizaam en dat is erg pijnlijk om aan te zien. De woonkamer opknappen leek dan ook het enige juiste om te doen naast de bezoekjes aan oma. Woorden komen niet op papier, foto’s kwamen niet uit mijn hoofd.

Het klussen was leuk, een verademing. En wanneer iemand ziek wordt of achteruit gaat geeft dat steeds meer aan dat je de dagen moet plukken en ervan moet genieten. Niet volgende week, niet op vakantie, maar vandaag. Thomas kwam ook met een mooie quote; zullen we morgen maar in het nu gaan leven?’. Wij besluiten een droom te plukken en hij en mijn moeder helpen hard mee met het opknappen. Terwijl ik in de ochtenden mijn rust pak word er al hard geklust. Dit brengt zoveel liefde en warmte met zich mee dat ik ondanks al het verdriet overeind kan blijven.

Met trots kan ik zeggen dat het appartement bijna af is, de laatste puntjes worden op de ‘i’ gezet terwijl ik aan het herstellen ben van een nieuwe griep. Ik weet voor ik aan een project begin dat ik er vroeg of laat voor afgestraft ga worden omdat mijn weerstand naar beneden keldert zodra ik lichamelijk meer ga bewegen. Maar het is het waard. Ik vind het tof om te kunnen zeggen dat ik meegedragen heb aan dit paleisje. Dat ik zelf samen met Thomas in een halve dag tijd de hele vloer heb kunnen leggen. Dat ik tussendoor alsnog twee super leuke events heb kunnen bezoeken. Dat ik mij niet tegen laat tegenhouden door mijn eigen grenzen omdat ik bang ben om de prijs te betalen. Ik aanvaard het en zit mijn straf geduldig uit. Het enige wat ik lastig vind is dat mijn blog werk hier onder moet lijden. Dat ik oma hierdoor een paar dagen niet kan zien. En dat de puntjes op de ‘i’ nog heel even op zich moeten laten wachten. Dat ik net voor de eindstreep moet toegeven aan mijn lichaam. Maar weet je wat, het feit dat ik niet na één dag af moest haken is mij zoveel waard.

 

De blogjes komen langzaam weer. Ik heb de verbouwing gefilmd en ik sta te popelen om het eindresultaat aan jullie te laten zien als de ‘i’ helemaal compleet is. Natuurlijk heb ik op Instagram al een aantal snap shots gedeeld, maar de rest gaat er zeker nog aan komen. Wat vinden jullie er tot zover van?

 

To be continued…

 

liefslinda2Bloglovin-button

Delen:

13 Reacties

    • Linda
      Auteur
      4 februari 2016 / 15:02

      Dank je wel, lief! <3

  1. 3 februari 2016 / 22:34

    Wat jammer dat je een mindere periode hebt! Maar echt sterk van je dat je door de tegenslagen zo positief blijft. Veel beterschap voor jou en je oma x

    • Linda
      Auteur
      4 februari 2016 / 15:05

      Lief! En heel erg bedankt <3

  2. 3 februari 2016 / 20:38

    Mooi hoe je het positieve kunt inzien van alles en hoe je dat beschrijft. Allemaal erg verdrietige dingen inderdaad, maar de mooie en fijne dingen zie je ook!

    Good luck en sterkte met je oma

    • Linda
      Auteur
      4 februari 2016 / 15:05

      Dank je wel voor je lieve berichtje! <3

  3. 3 februari 2016 / 15:45

    He meis, wat naar dat het nog steeds niet zo best gaat met je oma. Geef haar een dikke knuffel. Ze zal vast ontzettend verdrietig zijn om de dingen die ze allemaal in moet leveren. Goed dat je je gedachten even hebt verzet door te gaan klussen. Ik ben echt ontzettend benieuwd naar het eindresultaat. Komt daar nog een leuke blogpost van?

    • Linda
      Auteur
      4 februari 2016 / 15:06

      Je slaat precies de spijker op zijn kop, ze is nog erg goed bij wat dat betreft en beseft alles veel te goed.. En er komt zeker nog een blogpost online van jet eindresultaat! De vensterbank zit er nu in, dus het artikel gaat al opschieten <3

  4. 3 februari 2016 / 14:46

    Ach je oma…. Geniet van de tijd samen. Het is zwaar zo’n val en breuk voor mensen op die leeftijd. Maar wat geweldig dat je eigen paleisje bijna klaar is! Dat moet enorm goed voelen en als ik het iemand gun, zo’n mooi, fijn eigen plekje, dan ben jij het wel. Doe nog even rustig aan, meid. Je blog loopt niet weg. X

    • Linda
      Auteur
      4 februari 2016 / 15:07

      Wat onwijs lief weer Marion! Echt heel erg lief. Beurt mij weer op! <3

  5. 3 februari 2016 / 08:32

    Wat verdrietig om te horen dat het herstel van je oma wat moeizaam verloopt, hopelijk knapt ze toch snel wat meer op! En ik vind het soms ook zo lastig om volop van het nu te genieten en ben meestal meer met de toekomst bezig, Wat dat betreft is die quote van Thomas iets dat ik zelf ook moet gaan toepassen! Ben ook heel benieuwd naar het resultaat van de verbouwing Linda, jou kennende is het prachtig geworden!

  6. 3 februari 2016 / 06:31

    Volgens mij heb ik die snapshots op je Instagram gemist, ik ga straks eens even kijken! Balen dat je lichaam nu even niet meewerkt, maar hopelijk komt dit snel weer goed meis!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Lees vorig bericht:
7 tips om de road trip van je leven te plannen

Weet je al waar je op vakantie wilt gaan? Ga je met de auto, boot of met het vliegtuig? De...

Sluiten